Περι Ηγεσιας...

Ένα θέμα που έχει απασχολήσει ιδιαίτερα τόσο Ακαδημαϊκούς όσο και την Επιχειρηματική κοινότητα -σε παγκόσμιο επίπεδο-είναι αυτό της Ηγεσίας. Εκατοντάδες άρθρα έχουν δημοσιευτεί σχετικά με τον ορισμό της ηγεσίας, τα χαρακτηριστικά του ηγέτη.....

Ο πατέρας της οργάνωσης Peter Drucker αναφέρθηκε εκτενώς στο θέμα προσδιορίζοντας τις διαφορές μεταξύ Manager & Ηγέτη αναφέροντας ότι ο Ηγέτης κάνει τα σωστά πράγματα ενώ ο Manager κάνει τα πράγματα σωστά!

Σημαντική πληροφόρηση μπορεί να λάβει ο αναγνώστης σχετικά με τις διαφορές αλλά και τα χαρακτηριστικά από το εξαιρετικό άρθρο που είχε δημοσιευθεί στο περιοδικό Επιστημονικό Marketing. http://www.epistimonikomarketing.gr/manatzer-i-igetis/.

Το ερώτημα που τίθεται είναι το πώς ο φωτισμένος ηγέτης συμβάλλει στην αύξηση της παραγωγικότητας (και των 2 στοιχείων που την αποτελούν) ενός οργανισμού στην Ελλάδα σήμερα;

Και βεβαίως ένα δεύτερο ερώτημα είναι αν υπάρχουν φωτισμένοι ηγέτες που γνωρίζουν να κάνουν τα σωστά πράγματα ή απλώς μιλάμε για Managers που οικειοποιούνται τα χαρακτηριστικά και ρόλο του Ηγέτη;

Το να αναπαράγουμε τα χαρακτηριστικά του Ηγέτη μάλλον θα ήταν κουραστικό! Ούτως ή άλλως υπάρχουν αμέτρητες βιβλιογραφικές πηγές σχετικά με το θέμα. Ωστόσο θα πρέπει να σταθούμε σε ορισμένα από αυτά προκειμένου να απαντηθούν τα παραπάνω ερωτήματα. Το πρώτο και βασικότερο χαρακτηριστικό που πρέπει να έχει ένας Ηγέτης είναι η δυνατότητα να εμπνέει τα μέλη της ομάδας του.  Θα πρέπει να είναι σε θέση να μεταδίδει το Όραμα με τρόπο που τα μέλη της ομάδας να αισθάνονται έτοιμα να χτίσουν πάνω σε αυτό. Με άλλα λόγια ο Ηγέτης θα πρέπει να έχει τη δυνατότητα να κάνει το Όραμα του ενός να γίνεται Όραμα των πολλών! 

Ένα δεύτερο βασικό στοιχείο είναι αυτό της Εμπιστοσύνης.  Ο τρόπος που συμπεριφέρεται ο ηγέτης θα πρέπει να είναι τέτοιος που να εμπνέει την εμπιστοσύνη στην ομάδα του. Η απόκτηση της εμπιστοσύνης είναι άρρηκτα συνδεδεμένη με τη μεταλαμπάδευση του Οράματος. Η συμπεριφορά του θα πρέπει να έχει χαρακτηριστικά Αντικειμενικής Δικαιοσύνης  και αξιοκρατίας. Δεν είναι απαραίτητο ο Ηγέτης να είναι ευγενικός. 

Αντίθετα θα πρέπει να είναι σκληρός όταν πρέπει! Υιοθετώντας τα λόγια του Jack Welch "Ο κάθε ένας θα πρέπει να έχει δίκαιη μεταχείριση σε έναν οργανισμό, όμως ο κάθε ένας θα πρέπει να έχει διαφορετική μεταχείριση σε έναν οργανισμό" καταδεικνύεται επακριβώς η έννοια της δίκαιης μεταχείρισης.

Τέλος, ο ηγέτης θα πρέπει να είναι αμερόληπτος και με ορθή κρίση. Ευμετάβλητος ηγέτης τόσο στις αποφάσεις του όσο και στην κρίση του δεν είναι δυνατόν να κρίνει με αντικειμενικά κριτήρια και ως εκ τούτου οι αποφάσεις του δεν μπορεί να χαρακτηρίζονται αξιοκρατικές.  Αυτό οδηγεί σε απώλεια ή αδυναμία απόκτησης εμπιστοσύνης και κατ' επέκταση δυσκολία στη μεταλαμπάδευση του Οράματος. 

Αν θέλαμε να βάλουμε μία "κεφαλίδα" στα παραπάνω προκείμενου να αποδοθεί το νόημα, θα βάζαμε "Έμφαση στον Ανθρώπινο Παράγοντα". 

Ηγέτες με τα παραπάνω χαρακτηριστικά, απαντώντας στο πρώτο ερώτημα,  είναι σε θέση όχι μόνο να αυξήσουν τους δείκτες παραγωγικότητας ενός οργανισμού. Είναι σε θέση να γιγαντώσουν τον οργανισμό. Η διοίκηση, ως τέταρτος συντελεστής παραγωγής, μπορεί μέσω εμπνευσμένης ηγεσίας να αξιοποιήσει με τον πλέον αποδοτικό τρόπο τους υπόλοιπους τρεις συντελεστές δίνοντας όμως έμφαση στον παράγοντα εργασία, δηλαδή στον ανθρώπινο παράγοντα! Αυτονόητο είναι ότι σε οικονομικές συγκυρίες, όπως αυτή που βιώνει η Ελλάδα σήμερα, οργανισμός που διοικείται από φωτισμένους ηγέτες όχι μόνο διαφοροποιείται, είναι μπροστά από την εποχή του θα έλεγα. Συνεπώς έχει θέσει τον εαυτό του- ο οργανισμός- εκτός οικονομικής συγκυρίας!! 

Στο δεύτερο ερώτημα τώρα η απάντηση συνδέεται με τα παραπάνω. Σίγουρα υπάρχουν και στην Ελλάδα, στον επιχειρηματικό κόσμο τουλάχιστον. Λίγοι, αλλά υπάρχουν. Στον αντίποδα βέβαια υπάρχουν πάρα πολλοί Managers που καπηλεύονται το χάρισμα του Ηγέτη. Πως; θεωρώντας εαυτόν Ηγέτη. Δυστυχώς όμως η Ηγεσία και το χάρισμα αυτής δεν είναι κάτι που ο καθένας μπορεί να οικειοποιηθεί.  Όλοι όσοι διοικούν κρίνονται καθημερινά και βέβαια η μεγαλύτερη κρίση έρχεται στο τέλος. Από τι; Από την κληρονομιά που αφήνουν πίσω τους!

Δημήτρης Τιμοθεάτος